Eerder dit jaar vroeg ik me af of de hybride arbeidsmarkt een fabeltje was of de realiteit zou worden. Stilaan wijst alles er op dat het realiteit zal worden. Een van de redenen is dat de nieuwste generaties, waaronder generatie Z, flexibiliteit als een recht zien.
Hierdoor is het een kwestie van tijd dat het concept wederzijdse flexibiliteit op basis van het Nieuwe Werken wordt gelanceerd. Deze wederzijdse flexibiliteit komt echter enkel tot stand wanneer de betrokkenheid en het vertrouwen centraal staan. Werknemers die pleiten voor meer flexibiliteit en dus het Nieuwe werken, werken namelijk vanuit hun hart. Dit heeft enorme voordelen als een hogere productiviteit, meer omzet, enzovoorts, maar tegelijkertijd moeten organisaties die het Nieuwe Werken willen omarmen oppassen voor een aantal valkuilen.
5-tal valkuilen bij Het Nieuwe Werken
In een blog van Kees Froeling op het Nieuwe Werken Blog las ik over een vijftal valkuilen. De meeste van deze valkuilen spreken voor zich namelijk de sociale cohesie zal verminderen, het Nieuwe Werken zal als integraal project moeten worden aanzien, de formule tevredenheid is resultaat min de verwachting moet worden gerespecteerd en het communicatieluik. Een valkuil die Froeling niet noemt is het kwaliteitsverlies van kennis en kunde. Maar vandaag wil ik langer stilstaan bij de laatste valkuil die Froeling bespreekt en dat is de verhoogde kans op het krijgen van een burn-out.
hoe krijg je een burn-out?
Hoewel ik zelf nog nooit een burn-out heb gehad wens ik het ook niemand toe. Het leven is te mooi om dit, als is het maar voor een tijdje, niet in te zien. Het feit dat de kans op het krijgen van een burn-out wordt vergroot door het Nieuwe Werken is ergens logisch als je nagaat hoe je een burn-out kunt krijgen.
Iedereen die betrokken, dus geëngageerd, is doet zijn/haar werk graag. Dit is ook precies wat Jef Staes verkondigd. Mensen moeten doen wat ze het leukste vinden en waar ze het beste in zijn. Vaak liggen deze twee punten verdacht dicht bij elkaar. Maar dat impliceert ook automatisch dat deze groep van mensen moeilijker kan stoppen met hun werk. Het wordt daardoor moeilijker voor hen om de balans tussen werk en privé te respecteren met een mogelijke burn-out tot gevolg.
de dualiteit voor de organisatie
Dit maakt het ergens wel moeilijk voor een organisatie. Enerzijds wenst het personeel de nodige flexibiliteit. Hier vraagt het personeel dus om de voordelen van het Nieuwe Werken gebaseerd op vertrouwen en empowerment. Er is namelijk een aantoonbare link tussen tevredenheid en de hybride arbeidsmarkt.
Anderzijds heeft het personeel, waaronder de jongste generaties, ook behoeften aan een betere balans tussen werk en privé. Hier moet de organisatie dus waken voor de valkuilen van Het Nieuwe Werken en rekening houden met de stress en de organisatiecultuur. Hoewel deze lijn dun is zijn er organisaties die hier in slagen.
Mensen raken niet burnout van veel werken. Mensen raken in de stress zal zij te weinig regelruimte hebben, moeten werken met diffuse verantwoordelijkheden en allerlei tegenstrijdigheden. Veel verantwoordelijkheden weinig bevoegdheden. Natuurlijk ook als elk probleem alleen maar een uitdaging moet zijn er er geen tijd of geen lef is om het probleem goed onder ogen te zien en ook echt op te lossen.
Natuurlijk moet er af en toe hersteltijd zijn. Maar de hoeveelheid werk, zeker als het werk past ,op ween goede manier uitdaging biedt talenten en affiniteiten van mensen benut, is meestal niet de kern van het probleem.
Waarmee niet gezegd is dat HNW geen risico vormt. Want mensen die stress vertonen en problemen ervaren die niet goed opgelost worden, gaan maar door en gaan maar door om het op te lossen. Met HNW hebben ze nog meer mogelijkheden om dit tijd en plaats onafhankelijk te doen, waarmee het probleem er altijd en overal is, tja dan ligt burnout op de loer.
Dank je Joop voor je extra toevoeging. Ik denk dat beide redenaties als waarheid aanschouwt kunnen worden. Iedereen krijgt volgens mij op een andere manier stress. De een heeft regels nodig en de ander juist niet. Wat we beiden erkennen is dat stress ook bij HNW een mogelijke valkuil is!