De algemeen heersende perceptie van Chinese organisaties is dat zij low-cost en goedkoop zijn, maar is dit een correcte aanname? Als we de organisaties optellen die de afgelopen 10 jaar naar China zijn verhuist o.a. vanwege de productiekosten dan kun je niets anders aannemen. Toch blijkt uit de lijst met de 100 meest waardevolle merken, uitgebracht door Millward Brown, dat Chinese merken steeds meer bijdragen aan de technologie!
China versus Apple
Apple en Microsoft zijn absolute uitblinkers als het op technologie aankomt maar Chinese bedrijven als Baidu (een Chinese zoekmachine) en Tencent (Chinese internetgigant) zijn in opkomst. Het feit dat de normale Westerling nog niet van deze merken heeft gehoord ligt aan hun marketing of branding. Aan het veranderen van de algemene perceptie (low-cost en goedkoop) heeft China nog een grote kluif of liggen nog grote uitdagingen. Tegelijkertijd wanneer zij daar in slagen is China “ineens” een potentiële wereldmacht (als ze dat niet al zijn!).
Wat heeft China met bier drinken?
Naast bedrijven werkzaam in de technologie sector scoort China ook goed in andere sectoren. Bijvoorbeeld Moutai, een alcoholmerk, is de derde hoogste nieuwkomer in de lijst en staat op plek nummer 69. Geen enkel ander alcoholmerk vind je terug in de top 100. Je kunt je echter afvragen wat de parameters zijn om tot waardevol merk te worden uitgeroepen. Want waar staat het merk Heineken in dezelfde categorie? Het is een bijzonder slecht bier, maar met zeer goede marketing! Of het merk InBev dat goede bieren in haar portefeuille heeft, maar marketingtechnisch te kort schiet ten opzichte van haar concurrenten? Feit blijft dat op de lijst van Millward Brown een Chinees biermerk staat en geen enkel Europees.
De druk van de Chinese overheid onnodig of onbestaande?
De druk die China (en haar overheid) hebben gevoeld om een niche (low-cost en goedkoop) te vinden zodat China internationaal kan concurreren met Duitsland, Japan, Frankrijk en Italië (engineering, mode en stijl) heeft zijn vruchten afgeworpen of was compleet onterecht. Uit de gepubliceerde lijst blijkt namelijk dat specialisatie onnodig was of zelfs beperkend werkte. China is namelijk, zoals aangehaald, op meerdere terreinen bepalend. Dit komt onder andere door de Chinese overheid die de rijke “cultural heritage” als voornaamste concurrentieel voordeel benoemde. Ik twijfel niet aan de veelzijdigheid van de Chinese cultuur, wel vraag ik me af of een cultuur, zo rijk als die van China, een concurrentieel voordeel kan zijn? China staat immers niet bekend als alcohol drinkend land. Dus hoe kan de Chinese cultuur voor Moutai (Chinees alcoholmerk) in het voordeel werken?
Hoe de Chinese cultuur dominant wordt
Ligt de echte oorzaak van het Chinese succes dan niet bij de controlerende gecentraliseerde overheid? De Eurozone wankelt na de financieel en economische crisis en Amerika blijkt niet langer een antwoord te hebben op de chronische werkloosheid. Daar staat China tegenover met een stabiele economische omgeving gecombineerd met voldoende ondernemerschap. Is het innovtieve, creatieve en soms onvoorspellende ondernemerschap dan het antwoord? Moeten Europese, net als de Chinese, overheden meer geloof in eigen kunnen, ambitie, doorzettingsvermogen en ondernemerschap stimuleren?
Wie stopt China?
Wie het weet mag het zeggen, maar China komt eraan met de snelheid van een Maglev trein (de snelste bullettrein op de wereld) en wij Westerlingen bevinden ons momenteel op de stoptrein tussen Amsterdam en Brussel. Wat gebeurt er van zodra de Chinees de internationale marketing gaat beheersen? Oftewel voor hoe lang nog kunnen we onze voorsprong behouden? En is dat gerechtvaardigd? Wat is ons antwoord op China?
Dit was een blog van Lodi Planting voor het onafhankelijke kennisplatform retentiemanagement. Wilt u automatisch op de hoogte blijven van de meest recente blogs? Abonneer u dan op de nieuwsbrief en u ontvangt elke woensdag het complete overzicht. Ongeveer 1 keer per maand verschijnt er ook een thema-nieuwsbrief. Benieuwd wat ik zeg op Twitter of LinkedIn? Voeg me dan toe!
Mee eens China is/heeft de toekomst. Momenteel denk ik dat de groei van China nog niet zo hard gaat als zij zou kunnen. Dit wordt volgens mij veroorzaakt door de lage gemiddelde productie per werknemer.
Employee engagement programma’s en daarop volgend/ingebouwd retentiemanagement zou een enorme impact hebben op Chinese bedrijven.
Helaas worden werknemers vanuit de communistische mindset momenteel niet gezien als ‘human capital’. Maar onder druk van de internationale gemeenschap en de escalaties bij Foxconn zal China dit komende jaren gaan oppakken en hier in investeren.
Dus na mijn cursus Frans staat een cursus Mandarijn gepland :)