Gisteren las ik het artikel Economische crisis nefast voor vijftigplussers dat een tegenstelling illustreert met het oog op retentiemanagement. Enerzijds wil de overheid dat we allemaal langer werken om onze welvaart staat op peil te houden en anderzijds verzint de overheid VUT en anciënniteit dat ervoor zorgt dat de 50-plussers verwijderen van de arbeidsmarkt.

Vijftigplussers zijn vaak het slachtoffer als het even niet meer zo gaat met een organisatie. In tijden van crisis, en in dit geval de economische/financiële crisis, is het niet geheel onlogisch dat de oudere werkende generatie het dupe is. Het onderzoeksbureau Itinera toont dit ook aan met cijfers. Dit betekent dat de 50-plussers worden afgevloeid naar het systeem van de brugpensioen meestal omdat zij vaak de hoogste lonen hebben. Dit is natuurlijk zuur, want het loonbeleid is bij wet geregeld en dat zegt hoe ouder je bent hoe meer anciënniteit je hebt. En meer anciënniteit betekent nu eenmaal meer loon.

Daarbovenop zijn de toplonen van directeurs en managers vaak over de top. Bijvoorbeeld bij het Zorgbedrijf Antwerpen.  Dit geeft scheve gezichten. Mijn inziens moet er daarom een alternatief voor anciënniteit worden voorgesteld, zodat werknemers met veel anciënniteit aantrekkelijker zijn voor organisaties!

Hoe denken jullie over het systeem voor anciënniteit? Bestaan er mogelijke alternatieven in het buitenland?